Lawlab
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
  • ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
  • ΝΟΜΙΚΟ BLOG
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
  • Menu Menu

ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΤΗΡΙΟ

12 Οκτωβρίου, 2021/in Άρθρα /by nextlevel

Το Κληρονομητήριο είναι Πιστοποιητικό, το οποίο παρέχεται με απόφαση του Δικαστηρίου (Ειρηνοδικείου) της κληρονομίας, στον κληρονόμο, καταπιστευματοδόχο, κληροδόχο και εκτελεστή της διαθήκης και αναφέρει τα δικαιώματά τους, ως προς την κληρονομιά (ΑΚ 1956, ΚΠολΔ 819). Η συνηθέστερη αιτία για την έκδοση Κληρονομητηρίου είναι η ανάληψη χρηματικών ποσών από Τραπεζικό Λογαριασμό του αποβιώσαντος.

Επί διασυνοριακής κληρονομικής διαδοχής, προβλέπεται η έκδοση Ευρωπαϊκού Κληρονομητηρίου (άρθρα 62 επ. Κανονισμού ΕΕ 650/2012), το οποίο εκδίδεται από το Δικαστήριο ενός κράτους – μέλους, ούτως ώστε να χρησιμοποιηθεί σε άλλο κράτος-μέλος.

Σύμφωνα με τον Ν. 4055/2012, για την έκδοση Κληρονομητηρίου ακολουθείται η εξής διαδικασία:

  • Κατάθεση της αίτησης στο Ειρηνοδικείο(πρωτότυπο και ένα αντίγραφο χαρτοσημασμένα), υπογεγραμμένη από πληρεξούσιο δικηγόρο. Για την αίτηση δεν προσδιορίζεται δικάσιμος, αλλά εκδίδεται Διάταξη του Ειρηνοδίκη. Τα παρακάτω πιστοποιητικά μαζί με (τυχόν) προτάσεις και διπλότυπο είσπραξης κατατίθενται στη Γραμματεία του Δικαστηρίου, συσχετίζονται στο φάκελο της αίτησης και χρεώνονται στον Ειρηνοδίκη για την έκδοση της Διάταξης.
  • Ανάρτηση της αίτησης στο κατάστημα του Ειρηνοδικείου με ευθύνη της Γραμματείας για δέκα (10) ημέρες.Το δεκαήμερο υπολογίζεται από την επομένη μέρα της κατάθεσης.
  • Μετά την καθαίρεση της αναρτημένης αιτήσεως, με την παρέλευση του δεκαημέρου, προσκομίζονται τα παρακάτω αναφερόμενα έγγραφα και Πιστοποιητικά. Σημειωτέον ότι τα προς έκδοση Πιστοποιητικά πρέπει να καλύπτουν ΚΑΙ την τελευταία ημέρα του δεκαημέρου (της ανάρτησης).

Προσκομιζόμενα έγγραφα και Πιστοποιητικά:

  • Ληξιαρχική πράξη θανάτου.
  • Πιστοποιητικό περί μη δημοσίευσης διαθήκης από το Ειρηνοδικείο και από το Πρωτοδικείο.
  • Πιστοποιητικό περί μη προσβολής κληρονομικού δικαιώματος από το Πρωτοδικείο.
  • Πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών (εξάμηνη ισχύς)
  • Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης (εξάμηνη ισχύς).
  • Πιστοποιητικό περί μη αποποίησης επίδικου δικαιώματος από το Ειρηνοδικείο (απαιτείται ΚΑΙ από το Πρωτοδικείο εάν ο θάνατος επήλθε προ της 01ης.03.2013).
  • Διαθήκη (εάν υπάρχει), μαζί με πρακτικό δημοσίευσης.
  • Έκθεση αποποίησης κληρονομιάς (εάν υπάρχει).
  • Πράξη αποδοχής κληρονομιάς (εάν υπάρχει).
  • Αντίγραφο ταυτότητας αιτούντος.
  • Εξουσιοδότηση αιτούντος, θεωρημένη για το γνήσιο υπογραφής επί αυτής.

 

  • Ο αρμόδιος Ειρηνοδίκης ελέγχει τη νομιμότητα των εγγράφων και στη συνεχεία εκδίδει το Κληρονομητήριο.
  • Μετά την πάροδο είκοσι (20) ημερών από την έκδοση του Κληρονομητηρίου, κατατίθεται σχετική αίτηση, προκειμένου να εκδοθεί πιστοποιητικό τελεσιδικίας, με τη λήψη του οποίου ολοκληρώνεται η εν λόγω διαδικασία.
https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/234234.jpg 0 0 nextlevel https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/234234.jpg nextlevel2021-10-12 23:19:532021-10-12 23:19:53ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΤΗΡΙΟ

ΔΙΑΖΥΓΙΟ

5 Απριλίου, 2021/in Άρθρα /by nextlevel

Ένα διαζύγιο, ανάλογα με τη διαδικασία που θα ακολουθήσουν οι σύζυγοι, διακρίνεται σε συναινετικό διαζύγιο ή διαζύγιο κατ΄αντιδικία.

Α.  Συναινετικό Διαζύγιο:

Ο γάμος μπορεί να λυθεί με συμφωνία των συζύγων (κατ΄ άρθρο 1441 Αστικού Κώδικα).

Εάν υπάρχουν ανήλικα, πρέπει να ρυθμισθεί η επιμέλεια, η διατροφή και η επικοινωνία με αυτά. Η συμφωνία για τα ανήλικα ισχύει για δύο έτη τουλάχιστον – με δυνατότητα σύναψης νέας συμφωνίας, για περαιτέρω χρονικό διάστημα – εκτός κι αν τα ανήλικα πρόκειται να ενηλικιωθούν σε χρονικό διάστημα μικρότερο των δύο ετών, οπότε η συμφωνία  ισχύει μέχρι την ενηλικίωση τους. 

Διατροφή μπορεί να ζητηθεί και για ενήλικα τέκνα, όπως λ.χ. για σπουδαστές, καθώς επίσης και για τον/την σύζυγο.

Η συμφωνία για τη λύση του γάμου, καθώς και η συμφωνία για τα ανήλικα παιδιά, αφού υπογραφεί και σφραγισθεί από το Ειρηνοδικείο, υποβάλλονται, τουλάχιστον 10 μέρες μετά, σε Συμβολαιογράφο (μαζί με τυχόν πληρεξούσιο, πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης και ληξιαρχική πράξη γάμου), ο οποίος τις επικυρώνει και τις ενσωματώνει στη Βεβαιωτική Πράξη Λύσης του Γάμου. Η συμφωνία για τα ανήλικα αποτελεί εκτελεστό τίτλο.

Η λύση του γάμου επέρχεται με την κατάθεση αντιγράφου της Συμβολαιογραφικής Πράξης στο αρμόδιο Ληξιαρχείο, ενώ βέβαια εάν έχει γίνει και θρησκευτικός γάμος πρέπει να προηγηθεί η «πνευματική λύση» του θρησκευτικού γάμου, με σχετική διαδικασία στη Μητρόπολη του τόπου τέλεσης του θρησκευτικού γάμου.   

Β.  Διαζύγιο κατ΄αντιδικία:

   Εάν επιλεγεί η διαδικασία της αντιδικίας, τότε το διαζύγιο μπορεί να ζητηθεί με αγωγή ενώπιον του αρμόδιου Δικαστηρίου, λόγω ισχυρού κλονισμού, εξαιτίας του οποίου η συμβίωση έχει, πλέον, καταστεί αφόρητη (άρθρο 1439 Αστικού Κώδικα). Σημειωτέον ότι στην αγωγή αυτή μπορούν να σωρευθούν αιτήματα διατροφής, επιμέλειας και επικοινωνίας με τα ανήλικα.

Αμάχητο τεκμήριο κλονισμού θεωρείται η διετής διάσταση (έστω και αν ο λόγος κλονισμού αφορά το πρόσωπο του ίδιου του ενάγοντα), ενώ μαχητά τεκμήρια κλονισμού είναι η μοιχεία, η εγκατάλειψη, η ενδοοικογενειακή βία, η επιβουλή ζωής και η διγαμία. Τα μαχητά τεκμήρια επιδέχονται αντίκρουση από τον άλλο σύζυγο, οπότε κάθε σχετικός ισχυρισμός είναι απαραίτητο να αποδειχθεί.

Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, μπορεί να ζητηθεί από το Δικαστήριο, η προσωρινή ρύθμιση ζητημάτων μετοίκησης από την οικογενειακή στέγη, κατανομής της χρήσης κινητών πραγμάτων, καθώς και (προσωρινής) διατροφής, επιμέλειας και επικοινωνίας με τα τέκνα.

    Τέλος, εφόσον ένας από τους συζύγους έχει κηρυχθεί, με δικαστική απόφαση, σε αφάνεια, τότε ο άλλος σύζυγος μπορεί να ζητήσει τη λύση του γάμου.

Πέραν της αγωγής, μπορούν συμπληρωματικώς να επιλεγούν και άλλες διαδικασίες για την ταχύτερη ικανοποίηση αξιώσεων, όπως πχ η διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων μαζί με αίτημα προσωρινής διαταγής.

Βεβαίως, επειδή η κάθε υπόθεση είναι μοναδική, μπορούν να ακολουθηθούν διαφορετικές πρακτικές, κατά περίπτωση, μέχρι την επίτευξη του ιδανικού αποτελέσματος. 

https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/04/Στιγμιότυπο-2021-03-29-10.13.40-μμ.png 524 989 nextlevel https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/234234.jpg nextlevel2021-04-05 13:46:332021-06-14 16:46:01ΔΙΑΖΥΓΙΟ

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ

4 Απριλίου, 2021/in Άρθρα /by nextlevel

Μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης, τίθενται, πέραν των άλλων θεμάτων, και ζητήματα διατροφής του ανήλικου τέκνου, δεδομένου ότι το ανήλικο δεν διαθέτει περιουσία ή εισοδήματα.

Το ανήλικο δικαιούται διατροφής, η οποία προσδιορίζεται στο προσήκον μέτρο και είναι ανάλογη με τις εξατομικευμένες ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του, λαμβανομένων σοβαρά υπόψιν και των αναγκών της εκπαίδευσής του. Η διατροφή περιλαμβάνει όλες εκείνες τις δαπάνες σχετικές με τη σίτιση, τη στέγαση (συμπεριλαμβανομένων των λειτουργικών δαπανών του σπιτιού), τις εκπαιδευτικές ανάγκες, την ένδυση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τη ψυχαγωγία και τη συμμετοχή στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Οι συνθήκες ζωής, δηλαδή οι όροι διαβιώσεως, είναι καθοριστικό στοιχείο για τον καθορισμό του ύψους της διατροφής,  χωρίς βέβαια να ικανοποιούνται οι παράλογες αξιώσεις. Η συνεισφορά του γονέα, που είναι επιφορτισμένος με την ανατροφή και την επίβλεψη του ανήλικου τέκνου (συνήθως της μητέρας), συνυπολογίζεται στο ποσό που υποχρεούται να καταβάλει λόγω διατροφής του ανηλίκου.

Εξυπακούεται ότι η υποχρέωση προς διατροφή του ανήλικου βαρύνει τους γονείς του ανήλικου, ως εκ της ιδιότητας τους. Υπό αυτή την έννοια θεωρείται ως αυτόνομη υποχρέωση και δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την απρόσκοπτη άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας ή μη. 

Ενδεχόμενη συμφωνία για αποκλεισμό της υποχρέωσης διατροφής, λόγω ανάληψης κάλυψης λοιπών οικονομικών υποχρεώσεων, όπως πχ δανειακών υποχρεώσεων, είναι άκυρη. Ισχυρή είναι μόνο η συμφωνία για παραίτηση από τις δόσεις της διατροφής για το παρελθόν διάστημα.

Ως οικονομική δύναμη, με την οποία εκπληρώνεται η υποχρέωση συνεισφοράς των γονέων στη διατροφή του κοινού τους τέκνου, νοείται το εισόδημα από κάθε βιοποριστική πηγή, όπως από την εργασία ή από την εκμίσθωση πραγμάτων ή προσωπική εργασία και η περιουσία τους, ήτοι το σύνολο των αποτιμητών σε χρήμα εννόμων σχέσεων και καταστάσεων. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί η περιουσία να είναι απρόσοδη, αλλά ο νομοθέτης προβλέπει δυνατότητα ρευστοποίησης της (πχ μέσω πώλησης, εκμίσθωσης κλπ).

Ο υπολογισμός του ποσοστού συμμετοχής του κάθε γονέα στη διατροφή του ανήλικου είναι δυνατόν να υπολογισθεί με τον εξής τρόπο: Διαιρείται το ποσό της μηνιαίας οικονομικής δύναμης του κάθε γονέα (πολλαπλασιασμένου επί του 100) με το σύνολο των χρημάτων που κερδίζουν και οι δύο μαζί. Για παράδειγμα, εάν ο ένας γονέας έχει μηνιαίες αποδοχές 1000,00 ευρώ και ο άλλος γονέας έχει απολαβές 500,00 ευρώ, τότε διαιρούμε το ποσό των 100.000 (1.000 Χ 100) διά του ποσού των 1.500,00 ευρώ (που είναι το συνολικό ποσό των αποδοχών και των δύο γονέων. Το αποτέλεσμα της διαίρεσης είναι 66, κάτι που σημαίνει ότι ο γονέας που λαμβάνει 1.000,00 ευρώ μηνιαίως πρέπει να συμμετέχει στις ανάγκες του ανήλικου, σε ποσοστό 66%.

Οι οικονομικές δυνατότητες των γονέων του ανηλίκου προς συνεισφορά στη διατροφή του, συναρτώνται και προς τη δυνατότητά τους να αποκτήσουν εισόδημα από εργασία ανάλογη προς τα προσόντα και τις δυνατότητες τους, την οποία εργασία, κατά τις αρχές της καλής πίστης, οφείλουν να αναζητήσουν και, ανάλογα και με τη κατάσταση της αγοράς εργασίας, μπορούν να βρουν, για να απασχοληθούν επικερδώς. Εφόσον λοιπόν ο γονέας, αν και μπορούσε να βρει ανάλογη εργασία, παραλείπει να πράξει τούτο, κατά τρόπο αντίθετο προς την καλή πίστη, θα τύχει, κατά τον προσδιορισμό της συμμετοχής του στη διατροφή του ανηλίκου, της μεταχείρισης, σαν να είχε πραγματικά το εισόδημα από την εργασία αυτή (βλ τις υπ΄ αρ. 155/2004 και, 263/2002 του Εφετείου Πειραιώς σημ. Μ. Μαργαρίτη σε Δ/νη 36. 1558). Δηλαδή, το γεγονός της ανεργίας ή της απουσίας εισοδημάτων, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να οδηγήσει σε αυτόματη απαλλαγή από την υποχρέωσή του γονέα να καταβάλλει διατροφή στο ανήλικο τέκνο του, ακόμη και υπό τις σημερινές συνθήκες οικονομικής δυσπραγίας.

Κατά το μέρος που ο ένας γονέας δεν μπορεί να συμβάλει στη διατροφή του τέκνου, ενέχεται ο άλλος, ο οποίος, ενόψει των ανωτέρω, δεν αποκλείεται να οφείλει το σύνολο της απαιτούμενης για το τέκνο διατροφής, εάν ο άλλος δεν υπάρχει ή δεν έχει καθόλου δυνατότητα να συμβάλει στη διατροφή του τέκνου ή η δικαστική επιδίωξη εναντίον του είναι αδύνατη ή ιδιαίτερα δυσχερής. 

Ο υπόχρεος γονέας προς καταβολή διατροφής του ανήλικου τέκνου δεν είναι δυνατόν να προβάλει στο δικαστήριο τον ισχυρισμό ότι εάν καταβάλει την αιτηθείσα διατροφή μπορεί να διακινδυνέψει η δική του διατροφή, διότι ο γονέας έχει υποχρέωση εκ του νόμου να διατρέφει το ανήλικο τέκνο του, ακόμη και όταν κινδυνεύει και η δική του διατροφή.

Σε περίπτωση που οι δυνάμεις και του ενός έστω γονέα δεν επαρκούν για τη διατροφή του τέκνου, ανακύπτει η υποχρέωση καταβολής της διατροφής του ανηλίκου εκ μέρους των επόμενων ανιόντων, δηλαδή των παππούδων και των γιαγιάδων, οι οποίοι ενέχονται κατά ίσα μέρη για διατροφή του εγγονού τους, στην έκταση που αυτή δεν μπορεί να καλυφθεί από τις δυνάμεις έστω και του ενός εκ των γονέων του. Η διάταξη αυτή (άρθρο 1490 ΑΚ) εφαρμόζεται όχι μόνο όταν, όσοι ανήκουν στον προηγούμενο βαθμό και είναι υπόχρεοι δεν έχουν οικονομική δυνατότητα να παράσχουν διατροφή στο σύνολο ή μερικώς, αλλά και όταν αποδεικνύεται ότι και εκ της αυτής γραμμής μόνον ο ένας ή μερικοί έχουν οικονομική δυνατότητα, ο δε άλλος ή ενδεχόμενα οι περισσότεροι είναι άποροι ή βρίσκονται σε οικονομική αδυναμία να καταβάλουν διατροφή. Έτσι, καθιερώνεται η ευθύνη για διατροφή υπό μορφή διαδοχική και όχι παράλληλη ή σύγχρονη, είναι όμως παραδεκτή η επικουρική αναγωγή των κατά δεύτερο λόγο ευθυνόμενων προσώπων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 219 του Κ.Πολ.Δ. (ΑΠ 282/2012 Νόμος).

Φυσικά, υπάρχει δυνατότητα, μελλοντικά, κάποιος εκ των γονέων να ζητήσει την τροποποίηση του καταβαλλόμενου ποσού διατροφής, που έχει ορισθεί, δυνάμει δικαστικής απόφασης, εφόσον υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ότι οι ανάγκες του τέκνου έχουν αλλάξει (αφού όσο μεγαλώνουν τα παιδιά είναι λογικό ότι θα αυξάνονται και οι ανάγκες τους) ή ακόμα ότι έχει επέλθει, μεταγενέστερα του Δικαστηρίου, μεταβολή στην εισοδηματική ικανότητα του γονέα.

Σημειωτέον ότι στην περίπτωση παιδιού, που γεννήθηκε εκτός γάμου, δεν υπάρχει υποχρέωση διατροφής από τον βιολογικό του πατέρα, εκτός εάν προηγηθεί αναγνώρισή του, είτε εκούσια, δηλαδή, οικειοθελώς, από τον ίδιο τον πατέρα, είτε δικαστικά, με διαδικασία που κινεί, συνήθως, η μητέρα.

https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/image1.jpeg 713 983 nextlevel https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/234234.jpg nextlevel2021-04-04 13:49:412021-06-07 12:35:34ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ

ΟΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΑΝΗΛΙΚΟ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΓΟΝΕΑ

3 Απριλίου, 2021/in Άρθρα /by nextlevel

Συναντάται, αρκετές φορές, το ίδιο το ανήλικο να δυσανασχετεί και να μην δέχεται να επικοινωνήσει με το γονέα του, αν και ο γονέας που διαμένει με το ανήλικο δεν παρεμποδίζει την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας. Αυτές οι υποθέσεις, στην πλειονότητα τους, εισάγονται στα Δικαστήρια, με τον ισχυρισμό ότι «δεν με αφήνει να δω το παιδί μου», κάτι που μπορεί, όμως, να μην αντανακλά την απόλυτη πραγματικότητα.

Πολλοί λόγοι είναι αυτοί που αιτιολογούν την άρνηση της επικοινωνίας. Πέραν από την πιθανότητα, ο διαμένων με το ανήλικο γονέας να στρέφει το παιδί εναντίον του άλλου γονέα, ή ακόμα και να το ελέγχει ψυχολογικά σε τέτοιο βαθμό, ώστε το παιδί να αισθάνεται ακόμα και ανασφάλεια μακριά από το σπίτι του, εντούτοις υπάρχουν και περιπτώσεις που ο διαμένων με το παιδί γονέας δεν φέρει, τελικά, ευθύνη για την προβληματική αυτή επικοινωνία.

Όταν ένα παιδί δεν έχει μέχρι εκείνη τη στιγμή «χτίσει» μία δυνατή σχέση με τον γονέα (με τον οποίο δεν συγκατοικεί), που να στηρίζεται στην αμοιβαία τρυφερότητα, την εμπιστοσύνη, την κατανόηση, τότε είναι δύσκολο ο γονέας να αξιώσει μία, άνευ εμποδίων, επικοινωνία με το ανήλικο. Είναι δύσκολο να επιδιώξει ομαλότητα, όταν έχει παγιωθεί μία κατάσταση, στην οποία το παιδί, επί μακρό διάστημα, δεν αισθανόταν ότι αντιμετωπίζεται ως προτεραιότητα. Στις περιπτώσεις αυτές, δεν είναι συνετό να κατηγορείται ο διαμένων με το ανήλικο γονέας.

Σε περίπτωση που μία τέτοια υπόθεση εισαχθεί στο Δικαστήριο, χωρίς να υπάρχει προγενέστερη δικαστική απόφαση, ώστε να μπορεί να εγερθεί ισχυρισμός για παραβίαση της, τότε πρέπει να εξετασθεί η ωριμότητα του ανηλίκου, αφού σύμφωνα με το άρθρο 1511 παρ. 3 ΑΚ ορίζει ότι «Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα, εφόσον η απόφαση αφορά τα συμφέροντά του». Κεντρικό ρόλο κατέχει, εν προκειμένω,  η ωριμότητα του ανήλικου, η οποία υπάρχει όταν το παιδί είναι σε θέση να επεξεργαστεί λογικά τα δεδομένα της υπόθεσης και να διαμορφώσει άποψη, την οποία θα κληθεί να καταθέσει, αλλά και όταν μπορεί να συμμετάσχει σε μια λογική συζήτηση εκφράζοντας, κατά τρόπο σαφή τη σκέψη του και μεταφέροντας στο δικαστή στοιχεία που αφορούν τη σχέση του με τους γονείς, τα συναισθήματα και τις ανησυχίες του.

Η ωριμότητα του παιδιού κρίνεται από το δικαστήριο κατά περίπτωση, διότι ενδεχομένως αυτή να υπάρχει για ορισμένα μόνο ζητήματα, αλλά όχι για άλλα, τα οποία, ωστόσο, θα επιδράσουν δραστικά στην υπόλοιπη ζωή του και δεν είναι σε θέση να τα εκτιμήσει, ακόμα. Η ηλικία από μόνη της δεν είναι ενδεικτική της ωριμότητας.

Ο δικαστής, που σχετικά με το ζήτημα αυτό είναι ανέλεγκτος στην κρίση του, οφείλει να είναι πολύ προσεκτικός, ώστε να διαγνώσει εάν τα αρνητικά συναισθήματα του ανηλίκου είναι αποτελέσματα επιρροής του άλλου γονέα, που ενίοτε φτάνουν μέχρι και σε σημείο «υπαγόρευσης». (Σειρά μελετών αστικού δικαίου, Το δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας με το ανήλικο τέκνο, 2010).

Στις περιπτώσεις βέβαια, που, ενώ υπάρχει σχετική δικαστική απόφαση που προσδιορίζει την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας, εν τέλει το ανήλικο προβάλει άρνηση για την άσκηση της, τότε γίνεται δεκτό ότι το συμφέρον του τέκνου, το οποίο πρέπει σε κάθε περίπτωση να επιδικώκεται, δεν μπορεί να διασφαλισθεί διά του πειθαναγκασμού, ως προς την επικοινωνία. Προς την κατεύθυνση της επιβολής της επικοινωνίας δεν μπορεί να ευθυγραμμισθεί ούτε το Δικαστήριο, ούτε ο γονέας που διαμένει με το ανήλικο  (ΑΠ 429/2002 ΕλλΔνη 2002, 1622, ΑΠ 499/1994 ΕλλΔνη 1995, 141 και ΝοΒ 1995, 555).

Είναι αυτονόητο ότι η καταναγκαστική επικοινωνία πρέπει να αποφεύγεται, διότι μπορεί να καταστεί μέχρι και επικίνδυνη για το παιδί. Η διάγνωση περί της ύπαρξης πραγματικών λόγων άρνησης από πλευράς του παιδιού εντάσσεται στην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου, στο οποίο ο θιγόμενος γονέας μπορεί να προσφύγει, ώστε να ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά του, που απορρέουν από τη δικαστική απόφαση, περί επικοινωνίας.

https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/image1.jpeg 713 983 nextlevel https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/234234.jpg nextlevel2021-04-03 18:35:442021-06-07 12:35:48ΟΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΑΝΗΛΙΚΟ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΓΟΝΕΑ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥ

3 Απριλίου, 2021/in Άρθρα /by nextlevel

Η γονική μέριμνα προσδιορίζεται από τις τρεις λειτουργίες της, δηλαδή:

Α) την επιμέλεια,

Β) τη διοίκηση της περιουσίας του ανηλίκου και

Γ) την εκπροσώπηση του ανήλικου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη που αφορά το πρόσωπο ή την περιουσία του.

Η επιμέλεια είναι η σημαντικότερη από τις τρεις ως άνω λειτουργίες της γονικής μέριμνας, αποτελώντας, επί της ουσίας, τον πυρήνα του γονικού λειτουργήματος.

Με τον όρο «επιμέλεια ανηλίκου» εννοούμε ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση, την εκπαίδευση, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του ανηλίκου. Η επιμέλεια αποτελεί ίσως το κρισιμότερο σημείο της διαδικασίας έκδοσης διαζυγίου για τους γονείς και τα παιδιά τους.

Πρόκειται, κατ’ αρχήν, για δικαίωμα και υποχρέωση των γονέων και είναι αναγκαίο να ασκείται με ευσυνειδησία, αφού αφορά όλα τα καίρια ζητήματα, σχετικά με την ανάπτυξη του ανηλίκου και της προσωπικότητάς του.  Συνδέεται με κάθε ζήτημα, ως προς τη ψυχική και σωματική ανάπτυξη του ανηλίκου, όπως η ένδυση, η τροφή, η στέγαση, η υγεία, η μόρφωση, η επαγγελματική εκπαίδευση, η ηθική και κοινωνική διαπαιδαγώγηση.

Μέχρι σήμερα, οι αποφάσεις των ελληνικών Δικαστηρίων τάσσονται, κατά την πλειοψηφία τους, υπέρ της μητέρας, ως προς την ανάθεση της επιμέλειας του ανηλίκου, γεγονός που τίθεται υπό κριτική σκέψη και κατάσταση ενδεχόμενου επανακαθορισμού, λαμβανομένων υπόψιν των κοινωνικών επιταγών της εποχής.

Ωστόσο, παρατηρούνται, πλέον συχνότερα, δικαστικές αποφάσεις, που αναθέτουν την επιμέλεια στον πατέρα του ανηλίκου, όπως η ενδεικτικώς αναφερόμενη υπ΄αριθμό 4829/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που δίκασε με τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της μητέρας για ανάθεση της επιμέλειας του ανηλίκου σε αυτήν.

Στο σκεπτικό της δικαστικής απόφασης αναφέρεται ότι:

«Οι διάδικοι δεν μπόρεσαν να συμβιώσουν αρμονικά, λόγω της ψυχολογικής κατάστασης της αιτούσας καθ’ ης, με συνέπεια την αποχώρηση του αιτούντος από την συζυγική τους οικία στα … το έτος 2018 και την εγκατάσταση του στην πατρική οικία του.

Από τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων, το ανήλικο τέκνο των διαδίκων έχει διαμείνει μεγάλα χρονικά διαστήματα στην οικία του αιτούντος.

Το συμφέρον του ως άνω ανηλίκου τέκνου των διαδίκων ενόψει της ηλικίας του και των συνθηκών διαβίωσης του, επιβάλλει όπως η επιμέλειά του ανατεθεί αποκλειστικά στον αιτούντα πατέρα του, με τον οποίο έχει άλλωστε διαμείνει από την διακοπή της εγγάμου συμβιώσεως των γονέων του και έχει αναπτύξει ιδιαίτερο ψυχικό δεσμό, ο οποίος είναι το πλέον κατάλληλο πρόσωπο να το αναθρέψει και να επιμεληθεί των υποθέσεων του.

Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα είναι κυρία ακίνητης περιουσίας και έχει εισοδήματα από την εκμίσθωση ακινήτων».

Μέσα σε όλη αυτήν την κατάσταση, με τους πατεράδες να εξανίστανται για το δικαίωμα τους να είναι, με ουσιαστικό τρόπο, παρόντες στην καθημερινότητα του παιδιού τους, απεμπολώντας από πάνω τους τον χαρακτηρισμό «ο μπαμπάς του Σαββατοκύριακου», δημοσιεύθηκε ο Ν.4714/2020, με τον οποίο προστέθηκε στον Αστικό Κώδικα το υπ΄αρ. 1519 άρθρο, για τις ειδικές πράξεις επιμέλειας ανήλικου τέκνου.

Με το νέο άρθρο του Αστικού Κώδικα, διευρύνεται ο κύκλος των πράξεων, για τις οποίες οι γονείς οφείλουν να αποφασίζουν από κοινού, ανεξάρτητα από το εάν ο γονέας ασκεί μόνος του, κατόπιν δικαστικής απόφασης, την επιμέλεια.

Πρόκειται για πράξεις, που δεν επαναλαμβάνονται, αλλά επηρεάζουν αποφασιστικά το μέλλον του ανήλικου, όπως το είδος της εκπαίδευσης, που θα λάβει, την προετοιμασία του για πρωταθλητισμό κλπ. Για τις πράξεις αυτές, απαιτείται απόφαση ΚΑΙ των δύο γονέων, ενώ σε περίπτωση διαφωνίας η απόφαση, τελικώς, λαμβάνεται από το Δικαστήριο.

Περαιτέρω, ως προς τον τόπο διαμονής του ανήλικου, ορίζεται ότι εφόσον η μεταβολή του τόπου διαμονής επηρεάζει ουσιωδώς  το δικαίωμα επικοινωνίας του ανήλικου με τον γονέα που δεν κατοικεί μαζί του, τότε για να επέλθει η μεταβολή απαιτείται σύμφωνη γνώμη του γονέα που έχει το δικαίωμα επικοινωνίας, ή άλλως  δικαστική απόφαση, έχοντας ως κριτήριο το συμφέρον του ανήλικου και καθορίζοντας τον τρόπο του δικαιώματος επικοινωνίας.

Αν και είναι κατανοητή η ανάγκη του γονέα που έχει την επιμέλεια, να έχει ελευθερία κίνησης και επιλογής της διαμονής του, πρέπει να γίνει σεβαστό αντίστοιχα το δικαίωμα της ομαλής επικοινωνίας ΚΑΙ του άλλου γονέα, δεδομένου ότι το ανήλικο έχει ΔΥΟ γονείς, την παρουσία των οποίων χρειάζεται για την ισορροπημένη ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη.

https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/image2.jpeg 665 1000 nextlevel https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/234234.jpg nextlevel2021-04-03 18:31:112021-06-07 12:35:40ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥ

ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΑΠΟ ΑΝΗΛΙΚΟ

3 Απριλίου, 2021/in Άρθρα /by nextlevel

Ο κληρονόμος αποκτά αυτοδικαίως την κληρονομιά από τον θάνατο του κληρονομούμενου ή από τη δημοσίευση της διαθήκης.

Στην περίπτωση, όμως, που ο κληρονόμος επιθυμεί να αποποιηθεί την επαγόμενη σε αυτόν κληρονομιά, υπάρχει αποκλειστική προθεσμία τεσσάρων μηνών από την επαγωγή της κληρονομιάς (ή προθεσμία ενός έτους σε περίπτωση που είτε ο κληρονομούμενος διέμενε στο εξωτερικό είτε ο κληρονόμος έμαθε για την επαγωγή της κληρονομιάς όταν διέμενε στο εξωτερικό). Η ως άνω προθεσμία μπορεί να ανασταλεί για λόγους ανωτέρας βίας.

  Για την έναρξη της προθεσμίας αποποίησης απαιτείται όχι μόνο να γνωρίζει ο κληρονόμος το θάνατο του κληρονομούμενου, αλλά περαιτέρω απαιτείται να γνωρίζει ΚΑΙ το γεγονός ότι ΕΙΝΑΙ κληρονόμος (λχ να γνωρίζει ότι αποποιήθηκε ο προηγούμενος στην «ιεραρχία-τάξη» κληρονόμος, με αποτέλεσμα να υπεισέρχεται στη θέση του ο επόμενος). 

Η προθεσμία αποποίησης αρχίζει από τότε που παρήλθε το τετράμηνο για την αποποίηση του κληρονόμου της προηγούμενης τάξεως, υπό τον όρο ότι ο κάθε επόμενος κληρονόμος έχει γνώση τόσο του θανάτου του κληρονομούμενου όσο και του λόγου της επαγωγής της κληρονομιάς.

Εάν ο κληρονόμος είναι ανήλικος, τότε η επαγωγή της κληρονομιάς θεωρείται ότι γίνεται αποδεκτή πάντοτε με το ευεργέτημα της απογραφής.  Σε περίπτωση που εντός της προθεσμίας αποποίησης δεν υποβληθεί από τους γονείς η σχετική αίτηση προς το Δικαστήριο, τότε ο ανήλικος επάγεται την κληρονομιά πλασματικώς και υποχρεούται μέσα σε ένα έτος από την ενηλικίωση του να συντάξει την απογραφή (ώστε να μην εκπέσει από το ευεργέτημα της απογραφής). 

Σε περίπτωση που υπάρχει πρόθεση των γονέων του ανηλίκου να αποποιηθούν την επαγόμενη στο ανήλικο κληρονομιά, γιατί δεν είναι οικονομικά επωφελής για τον ανήλικο, τότε, όπως ορίζεται στο άρθρο 1526 του Αστικού Κώδικα, είναι αναγκαίο να καταθέσουν σχετικό δικόγραφο στο Ειρηνοδικείο του τόπου κατοικίας του ανηλίκου, αιτούμενοι την παροχή ΑΔΕΙΑΣ από το Δικαστήριο, ώστε να γίνει η αποποίηση της κληρονομιάς. Προκειμένου να γίνει δεκτή η αίτηση από το αρμόδιο Δικαστήριο, πρέπει να αποδειχθεί ότι η αποποίηση είναι επωφελέστερη (συγκριτικά με την αποδοχή).  

Όταν εκδοθεί η δικαστική απόφαση, παρέχοντας άδεια για την αποποίηση της κληρονομιάς για λογαριασμό του ανηλίκου, τότε προσκομίζεται η σχετική απόφαση στο «Δικαστήριο του τόπου της κληρονομιάς», δηλαδή στον τόπο, όπου είχε την κατοικία του ο κληρονομούμενος, ώστε να γίνει η αποποίηση της κληρονομιάς. 

Δηλαδή, η αποποίηση κληρονομιάς για λογαριασμό ανηλίκου προϋποθέτει τις εξής ενέργειες:

1) κατάθεση αίτησης ενώπιον του Ειρηνοδικείου του τόπου κατοικίας του ανηλίκου, με αίτημα να παρασχεθεί από το Δικαστήριο η ΑΔΕΙΑ για την αποποίηση της κληρονομιάς, με το επιχείρημα ότι η αποποίηση αυτή είναι επωφελής για τον ανήλικο και 

2) κατάθεση δήλωση αποποίησης κληρονομιάς στο Ειρηνοδικείο του Τόπου της Κληρονομιάς, δηλαδή στον τόπο που είχε την κατοικία του ο κληρονομούμενος, προσκομίζοντας και την απόφαση του «πρώτου» Δικαστηρίου.

Κατά το χρονικό διάστημα από την υποβολή στο Δικαστήριο της αίτησης άδειας για την αποποίηση κληρονομιάς, για λογαριασμό του ανηλίκου, και μέχρι τη δημοσίευση της σχετικής οριστικής απόφασης, η προθεσμία προς αποποίηση αναστέλλεται, κατ’ άρθρο 255 εδ. α΄ Αστικού κώδικα, δηλαδή «παγώνει», λόγω ανωτέρας βίας.

 

https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/04/Στιγμιότυπο-2021-03-29-10.13.17-μμ.png 527 944 nextlevel https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/234234.jpg nextlevel2021-04-03 18:28:112021-06-14 16:47:55ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΑΠΟ ΑΝΗΛΙΚΟ

ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΘΗΚΗ – ΤΑΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΞ ΑΔΙΑΘΕΤΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ

3 Απριλίου, 2021/in Άρθρα /by nextlevel

Όταν υπάρχει θάνατος χωρίς να έχει συνταχθεί διαθήκη, τότε γίνεται λόγος για εξ αδιαθέτου κληρονομική διαδοχή, (άρθρα 1813-1824 του Αστικού Κώδικα).

Στην περίπτωση αυτή, η συγγένεια καθορίζει, σε σημαντικό βαθμό, το δικαίωμα των κληρονόμων στην κληρονομιά. Ο νομοθέτης έχει θεσπίσει έξι (6) «τάξεις», με τις οποίες προβλέπεται η σειρά των κληρονόμων στην κληρονομιά.

Στην πρώτη τάξη καλούνται οι κατιόντες του κληρονομούμενου δηλαδή τα τέκνα του κληρονομούμενου, τα οποία κληρονομούν με ίσο ποσοστό. Στο μερίδιο τέκνου που δεν ζει, υπεισέρχονται και πάλι οι κατιόντες αυτού, δηλαδή τα τέκνα του, τα οποία είναι τα εγγόνια του κληρονομούμενου. Σε περίπτωση αποποίησης της κληρονομιάς κληρονόμων κάθε τάξης, καλούνται στην κληρονομιαία περιουσία, όσοι βρίσκονται στην επόμενη τάξη.

Στη δεύτερη τάξη καλούνται οι γονείς, οι αδελφοί, καθώς και τα τέκνα και εγγόνια αδερφών, που έχουν πεθάνει πριν από αυτόν. Στην τάξη αυτή, δηλαδή, εμφανίζονται οι γονείς και τα αδέρφια του θανόντος, ενώ, εάν τα αδέρφια έχουν πεθάνει πριν τον κληρονομούμενο, υπεισέρχονται τα τέκνα αυτών.

Στην τρίτη τάξη καλούνται οι παππούδες και οι γιαγιάδες του κληρονομούμενου και από τους κατιόντες τους, τα τέκνα και οι εγγονοί, δηλαδή οι θείοι και τα εξαδέλφια του θανόντος. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες και των δύο γραμμών κληρονομούν κατ’ ισομοιρία και αποκλείουν τους θείους και τα εξαδέλφια του κληρονομούμενου. Στην θέση παππού ή γιαγιάς που δεν ζει, υπεισέρχονται τα τέκνα ή οι εγγονοί του. Εάν δεν ζουν τέκνα και εγγονοί του κληρονομούμενου, η μερίδα τους περιέρχεται στον παππού και την γιαγιά της ιδίας γραμμής και εάν δεν υπάρχει, στα τέκνα και στους εγγονούς τους.

Στην τέταρτη τάξη καλούνται οι προπαππούδες και οι προγιαγιάδες, που κληρονομούν κατ’ ισομοιρία, ανεξάρτητα εάν ανήκουν στην ίδια ή σε διάφορες γραμμές.

Ο επιζών σύζυγος κληρονομεί, ως κληρονόμος, μαζί με τους συγγενείς της πρώτης τάξης, κατά ποσοστό 25% και με τους συγγενείς των υπολοίπων τάξεων λαμβάνοντας ποσοστό 50% της κληρονομιαίας περιουσίας. Εάν δεν υπάρχουν τέκνα, ο επιζών σύζυγος κληρονομεί το ήμισυ της κληρονομίας ενώ το υπόλοιπο ήμισυ κληρονομείται από τους κληρονόμους των επόμενων τάξεων. Ο επιζών σύζυγος, σε κάθε περίπτωση, λαμβάνει το εξαίρετο, δηλαδή αντικείμενα, που χρησιμοποιούσε, είτε μόνος του, είτε με τον αποθανόντα σύζυγό του.

Εάν δεν υπάρχουν συγγενείς των πρώτων τεσσάρων τάξεων, ο επιζών σύζυγος κληρονομεί το σύνολο της περιουσίας – πέμπτη τάξη.

Εάν δεν υπάρχει ούτε σύζυγος, ούτε συγγενής, τότε καλείται, στην έκτη τάξη, το Δημόσιο.

Σημειωτέον ότι ετεροθαλείς αδερφοί, εάν συντρέχουν στην κληρονομιά μαζί με γονείς ή μαζί με αμφιθαλείς αδερφούς ή μαζί με τέκνα ή εγγονούς αμφιθαλών αδερφών, τότε λαμβάνουν το ήμισυ μόνον της μερίδας, που ανήκει στους αμφιθαλείς αδερφούς.

https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/04/Στιγμιότυπο-2021-03-29-10.13.40-μμ-1.png 524 989 nextlevel https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/234234.jpg nextlevel2021-04-03 18:26:002021-06-14 16:48:33ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΘΗΚΗ – ΤΑΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΞ ΑΔΙΑΘΕΤΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ

ΔΙΑΘΗΚΗ

3 Απριλίου, 2021/in Άρθρα /by nextlevel

Στην ελληνική έννομη τάξη έχουν θεσπισθεί τρεις τύποι διαθηκών:

Α.   Η ιδιόγραφη διαθήκη, η οποία γράφεται «από το χέρι» του κληρονομούμενου (*), χρονολογείται, φέρει στο τέλος του κειμένου της την υπογραφή του και η γνησιότητα της αποδεικνύεται με μάρτυρες.

Β.  Η δημόσια διαθήκη, η οποία είναι η ασφαλέστερη μορφή διαθήκης, διότι συντάσσεται ενώπιον Συμβολαιογράφου, με την παρουσία δύο μαρτύρων ή ενώπιον δύο Συμβολαιογράφων και ενός μάρτυρα και, εξ αυτού του λόγου, εξαιρετικά δύσκολα μπορεί να προσβληθεί για λόγους πλαστότητας.

Γ.  Η μυστική διαθήκη, η οποία συντάσσεται από τον κληρονομούμενο και παραδίδεται από αυτόν στο Συμβολαιογράφο, παρουσία τρίτων μαρτύρων.

Μετά τον θάνατο του διαθέτη, η διαθήκη πρέπει να δημοσιευθεί ενώπιον των αρμόδιων αρχών, ώστε να μπορέσουν οι κληρονόμοι να προβούν στην αποδοχή της κληρονομιάς.

Στην περίπτωση κατά την οποία, μετά τον θάνατο του διαθέτη εμφανισθεί ιδιόγραφη διαθήκη, θα πρέπει για την κήρυξή της, ως κυρίας, να συνταχθεί σχετικό πρακτικό, το οποίο θα περιέχει, τόσο το κείμενο της διαθήκης, όσο και παρατηρήσεις για τυχόν ελαττώματα, τα οποία περιέχει η ιδιόγραφη διαθήκη. Το Δικαστήριο είναι αρμόδιο για την εξέταση της διαθήκης και ενός μάρτυρα, προκειμένου να κηρύξει «κυρία» τη διαθήκη. 

Στην περίπτωση μυστικής ή δημόσιας διαθήκης, ο συμβολαιογράφος στέλνει το κείμενο με τη ληξιαρχική πράξη θανάτου στη γραμματεία του αρμόδιου Δικαστηρίου, ενώ στην περίπτωση μυστικής διαθήκης, παραδίδει τα έγγραφα αυτά, αυτοπροσώπως.

Εάν η διαθήκη βρεθεί στο εξωτερικό, τότε αυτός που την κατέχει δύναται να την παραδώσει, προς δημοσίευση, στον προϊστάμενο της Προξενικής Αρχής.

(*) Θεμελιώδη αρχή στο δίκαιο των διαθηκών, αποτελεί η αδιαμφισβήτητη και απρόσκοπτη έκφραση της θέλησης του συντάκτη της. 

Ενόψει αυτής της αρχής, κρίθηκε, με την υπ’ αριθ. 195/2017 απόφασή του Γ΄ Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, ότι είναι άκυρη η διαθήκη, που συντάχθηκε από μη εγγράμματο διαθέτη. 

Κατά τη διάταξη του άρθρου 1723 Α.Κ., όποιος δεν είναι ικανός να διαβάζει χειρόγραφα, δεν είναι σε θέση να συντάξει ιδιόγραφη διαθήκη. Για το κύρος της ιδιόγραφης διαθήκης απαιτείται, εκτός από την ιδιόχειρη σύνταξή της, να μπορεί ο κληρονομούμενος να διαβάσει και να εννοήσει αυτά που έγραψε, ελέγχοντας κατά τον τρόπο αυτό για το εάν, πράγματι, το κείμενο, που ιδιοχείρως έχει γραφεί από αυτόν, ανταποκρίνεται στην πραγματική του βούληση. Επομένως, κρίνεται ως άκυρη η ιδιόγραφη διαθήκη που συνέταξε μη εγγράματος διαθέτης, ο οποίος ιχνογράφησε μηχανικά σχέδιο διαθήκης, το οποίο έγραψε τρίτος.

Την ακυρότητα της διαθήκης μπορεί να προτείνει όποιος έχει άμεσο έννομο συμφέρον, όπως οι εξ’ αδιαθέτου κληρονόμοι του διαθέτη, στους οποίους, λόγω της ακυρότητας της διαθήκης, περιέρχεται η κληρονομιαία περιουσία.

https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/04/Στιγμιότυπο-2021-03-29-10.13.17-μμ-1.png 527 944 nextlevel https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/234234.jpg nextlevel2021-04-03 15:47:472021-06-14 16:49:40ΔΙΑΘΗΚΗ

ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

3 Απριλίου, 2021/in Άρθρα /by nextlevel

Ζητήματα εγκυρότητας μίας διαθήκης δημιουργούνται, όταν δεν έχουν τηρηθεί οι νόμιμες διατυπώσεις, όταν αμφισβητείται η γνησιότητα του γραφικού χαρακτήρα και της υπογραφής του διαθέτη ή όταν ο διαθέτης ήταν ανίκανος για τη σύνταξη (πχ δεν ήταν εγγράματος, βρισκόταν υπό πλήρη δικαστική συμπαράσταση, έπασχε από ψυχική ή διανοητική διαταραχή ή ήταν ανήλικος).

Η δήλωση για την αποδοχή της κληρονομίας είναι άκυρη, σε περίπτωση που έγινε:

από ανίκανο για δικαιοπραξία, χωρίς να τηρηθούν οι νόμιμες διατυπώσεις,

από πλάνη για τον λόγο της επαγωγής

πριν από την επαγωγή

με αίρεση ή προθεσμία ή μερικώς

λόγω πλάνης, απάτης, απειλής, αλλά και λόγω εικονικότητας.

Στην περίπτωση, όμως, πλαστότητας της διαθήκης, τότε η ίδια πλαστή διαθήκη θεωρείται ως μηδέποτε συνταχθείσα κατ’ άρθρο 180 ΑΚ και επομένως η αποδοχή της κληρονομίας δεν επέφερε τα έννομα αποτελέσματά της. Ενόψει αυτών, η εκ διαθήκης διαδοχή και επαγωγή ανατρέπονται αναδρομικά και επέρχεται η εκ του νόμου εξ αδιαθέτου κληρονομική διαδοχή (1710 ΑΚ). Στους δε εξ αδιαθέτου κληρονόμους του διαθέτη επάγεται αναδρομικά η κληρονομία από τον χρόνο του θανάτου του διαθέτη.

Σε περίπτωση που κάποιος αποδέχθηκε την κληρονομιά, δυνάμει άκυρης διαθήκης και εν συνεχεία μεταβίβασε το κληρονομιαίο ακίνητο σε τρίτο, τότε ο θιγόμενος εξ αδιαθέτου κληρονόμος νομιμοποιείται να ασκήσει την περί κλήρου αγωγή και να ζητήσει δικαστικά την αναγνώριση της ακυρότητας της αποδοχής κληρονομίας και της μεταβίβασης του ακινήτου, κατά το μέρος που προσβάλλεται το δικό του εξ αδιαθέτου κληρονομικό μερίδιο.

Την ακυρότητα της διαθήκης μπορεί να προτείνει όποιος έχει έννομο συμφέρον, διά της αναγνωριστικής αγωγής, ακόμα και ο δανειστής του εξ αδιαθέτου κληρονόμου, μέσω πλαγιαστικής αγωγής του άρθρου 72 Κ.Πολ.Δ. Δηλαδή το δικαίωμα της προσβολής δεν περιορίζεται στον κληρονόμο, διότι η αγωγή δεν είναι προσωποπαγής (όπως πχ είναι η αγωγή του άρθρου 1787 ΑΚ για ακύρωση ακυρώσιμης διαθήκης, δηλαδή για λόγους απειλής, δόλου, πλάνης, απειλής – υπ΄αρ. 1591/97 απόφαση Αρείου Πάγου).

Σημειωτέον ότι η διαθήκη μπορεί να προσβληθεί και να ακυρωθεί μερικώς, όταν αυτή προσβάλλει την νόμιμη μοίρα των εκ του νόμου κληρονόμων. Δικαίωμα νόμιμης μοίρας έχουν τα τέκνα, οι γονείς και ο/η σύζυγος του αποβιώσαντος, με συνέπεια κάθε περιορισμός τους από την διαθήκη να λογίζεται σαν να μην έχει γραφεί, σύμφωνα και με το άρθρο 1829 ΑΚ.

Σε περίπτωση ακύρωσης ακυρώσιμης διαθήκης ή διάταξης για κάποιον από τους λόγους που προβλέπονται στα άρθρα 1782 – 1786 του Α.Κ., ήτοι λόγω:

α. πλάνης του διαθέτη ως προς τα πράγματα ή ως προς το δίκαιο (πλάνη για το εάν ζει κάποιος ή πλάνη περί του ποιοί είναι οι μεριδιούχοι ή η νόμιμη μοίρα),

β. απάτης, χωρίς να περιλαμβάνονται υποκριτικές εκδηλώσεις συναισθημάτων προς τον διαθέτη,

γ. απειλής, δηλαδή ψυχολογικής βίας που προκαλεί φόβο και εκθέτει τον απειλούμενο σε άμεσο και σπουδαίο κίνδυνο,

δ. παράλειψης μεριδιούχου,

ε. άκυρου γάμου του διαθέτη ή γάμου ο οποίος λύθηκε όσο αυτός ζούσε ή σε περίπτωση άσκησης αγωγής διαζυγίου για βάσιμο λόγο,

τότε η προθεσμία για προσβολής της διαθήκης είναι δύο (2) έτη από τη δημοσίευση της διαθήκης.

Στις παραπάνω περιπτώσεις ακυρώσιμης διαθήκης, με την οποία καταλείπεται περιουσιακό στοιχείο υπέρ του Δημοσίου, η προθεσμία προσβολής διαθήκης είναι πενταετής. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις το δικαίωμα προσβολής διαθήκης δεν παραγράφεται.

https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/image3.jpeg 758 1260 nextlevel https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/234234.jpg nextlevel2021-04-03 14:56:352021-06-07 12:37:13ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΛΟΓΩ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΜΕΡΩΝ

29 Μαρτίου, 2021/in Άρθρα /by nextlevel

Με το προκείμενο ζήτημα ασχολήθηκε, μεταξύ άλλων, και ο Άρειος Πάγος, ο οποίος εξέδωσε την υπ΄αριθμό 163/2020 απόφαση του.

Σύμφωνα με το ιστορικό της εν λόγω υπόθεσης, οι ενάγουσες μοιράζονται το ίδιο ακίνητο με τους εναγόμενους συγγενείς τους, οι οποίοι κατοικούν στο εμπρόσθιο τμήμα του. Λόγω του διαχωρισμού του ακινήτου, οι ενάγουσες χρησιμοποιούν κοινή δίοδο, διερχόμενη στα όρια του μαντρότοιχου της ιδιοκτησίας των αντιδίκων τους, προκειμένου να μεταβούν στην κατοικία τους.

Όταν οι ενάγουσες διαπίστωσαν ότι οι αντίδικοι είχαν εγκαταστήσει πέντε (5) κάμερες, οι οποίες λάμβαναν εικόνα τόσο από τη δημοτική οδό, όσο και από την ιδιωτική δίοδο, άσκησαν αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και εξεδόθη σχετική απόφαση, η οποία διέταξε τη διακοπή λειτουργίας των καμερών.

Εντούτοις, κατά το επόμενο διάστημα οι ενάγουσες διαπίστωσαν ότι, παρά τη δικαστική απόφαση, οι εναγόμενοι  τοποθέτησαν επτά (7) κάμερες. Ενόψει αυτών, οι θιγόμενες αποφάσισαν να ασκήσουν αγωγές, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, το οποίο δικαίωσε τις ενάγουσες, μόνον, όμως, ως προς την υποχρέωση αφαίρεσης των καμερών, ενώ «απέρριψε δε ως αβάσιμες κατ’ ουσίαν τις αγωγές κατά το αίτημά τους για επιδίκαση σε έκαστο των αναιρεσιβλήτων χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστησαν από την πράξη των αντιδίκων τους».

Ωστόσο το Εφετείο Αθηνών, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, έκρινε τα εξής: 

«Αποδείχθηκε, περαιτέρω, ότι από τις προαναφερόμενες ενέργειες των εναγομένων, οι οποίες εκτός από παράνομες, ήσαν και υπαίτιες, διότι προέβησαν σ’ αυτές χωρίς να ζητήσουν την συναίνεση των εναγουσών και γνωρίζοντας ότι δεν συντρέχουν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις του νόμου για την εγκατάσταση των επίμαχων βιντεοκαμερών και ότι συνεπώς έτσι υπεισέρχονται στα προσωπικά δεδομένα των εναγουσών και προσβάλλουν την προσωπικότητά τους, οι τελευταίες υπέστησαν ηθική βλάβη, διότι η τοποθέτηση των εν λόγω καμερών έθεσε αυτές υπό έλεγχο και αδικαιολόγητο περιορισμό της ελευθερίας τους, ως εκδήλωσης της ακωλύτου αναπτύξεως της προσωπικότητας τους και τους παρεμπόδισε στην ελεύθερη ανάπτυξη της κοινωνικής δραστηριότητας τους, αφού και μόνο η αίσθησή τους ότι βρίσκονται υπό παρακολούθηση ήταν ικανή να επηρεάσει την συμπεριφορά τους. Είναι δε άνευ σημασίας το γεγονός ότι δεν αποδείχθηκε η δημιουργία και επεξεργασία εκ μέρους των εναγομένων αρχείου εικόνων και ήχου των εναγουσών κατά τις διατάξεις των άρθρων 4,5 και 7 του Ν. 2472/1997, αφού η θέση και μόνο και η εμβέλεια του επιδίκου συστήματος, που επέτρεπε την λήψη εικόνων των εναγουσών που συνιστά επίσης μη νόμιμη επεξεργασία, ήταν αρκετή για να δημιουργήσει σ’ αυτές την παραπάνω αίσθηση και επηρεασμό της συμπεριφοράς τους».

Με τις παραδοχές αυτές, το Εφετείο εξαφάνισε την πρωτόδικη απόφαση, κατά το μέρος, με το οποίο είχαν απορριφθεί, ως αβάσιμες κατ’ ουσίαν, οι αγωγικές αξιώσεις των εναγουσών και ήδη αναιρεσιβλήτων, για επιδίκαση σε αυτές χρηματικής ικανοποιήσεως, λόγω της ηθικής βλάβης, και υποχρέωσε τους εναγομένους να καταβάλουν, ως χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης, εις ολόκληρον έκαστος, σε κάθε ενάγουσα το ποσό των 5.900 ευρώ, για κάθε αγωγή.

Κατόπιν αυτών, οι εναγόμενοι αιτήθηκαν την αναίρεση της απόφασης αυτής, ενώπιον του Αρείου Πάγου. Ωστόσο, οι δύο λόγοι αναίρεσης που προέβαλαν, απορρίφθηκαν, καθώς ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι ήταν πράγματι ορθή η απόφαση που εξέδωσε το Εφετείο. Απλώς, ο Άρειος Πάγος αναδιατύπωσε την αιτιολογία της εφετειακής απόφασης, καταλήγοντας ότι οι ηττημένοι διάδικοι υποχρεούνται να καλύψουν, περαιτέρω, ΚΑΙ τα δικαστικά έξοδα, ποσού 2.700,00 ευρώ.

https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/Στιγμιότυπο-2021-03-29-10.13.26-μμ-1.png 518 929 nextlevel https://lawlab.gr/wp-content/uploads/2021/03/234234.jpg nextlevel2021-03-29 18:57:352021-06-14 16:50:48ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΛΟΓΩ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΜΕΡΩΝ
Page 1 of 212

Archive

  • Οκτώβριος 2021
  • Απρίλιος 2021
  • Μάρτιος 2021

Categories

  • Άρθρα

Facebook

Instagram

No images available at the moment

Follow Me!

ΠΛΟΗΓΗΣΗ

Αρχική

Ταυτότητα

Υπηρεσίες

Νομικό Blog

Επικοινωνία

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Οικογενειακό Δικαίο

Κληρονομικό Δίκαιο

Μισθωτικές Διαφορές

Τροχαία Ατυχήματα

Εμπορικές Διαφορές

Ποινικό Δίκαιο

Διοικητικό Δίκαιο

Διαμεσολάβηση

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ηφαίστου 21 & Λ. Ηρακλείτου,
152 38 Πάτημα Χαλανδρίου
(σύνορα Βριλήσσια)
e-mail: info@lawlab.gr
τηλ.: 210.60.16.875
κιν.: 6976.512.938

Πολιτική απορρήτου

ΠΛΟΗΓΗΣΗ

Αρχική

Ταυτότητα

Υπηρεσίες

Νομικό Blog

Επικοινωνία

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Οικογενειακό Δικαίο

Κληρονομικό Δίκαιο

Μισθωτικές Διαφορές

Τροχαία Ατυχήματα

Εμπορικές Διαφορές

Ποινικό Δίκαιο

Διοικητικό Δίκαιο

Διαμεσολάβηση

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ηφαίστου 21 & Λ. Ηρακλείτου,
152 38 Πάτημα Χαλανδρίου
(σύνορα Βριλήσσια)
e-mail: info@lawlab.gr
τηλ.: 210.60.16.875
κιν.: 6976.512.938

Πολιτική απορρήτου

Copyright 2016 – 2021 © All rights Reserved. Designed by nextlevelweb.gr

Scroll to top
Cookies Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης. Με τη χρήση της αποδέχεστε αυτόματα τη χρήση των cookies.
Δέχομαι
Διαβάστε περισσότερα